Als ik over vaderdag lees met mooie herinneringen dan doet het weleens pijn.
Mijn herinneringen zijn wisselend.
Ik heb weleens samen met mijn vader van Vlaardingen naar Portugaal gefietst. Ik was 9 of 10. Ik had geen idee hoe ver dat was.
Met mijn kleine benen op mijn kleine fiets.
Mijn vader dacht daar niet over na, denk ik.
Heel moe was ik.
Postzegels sparen dat deed hij en ik deed het ook. Hij hield van de tuin en ik houd ik houd ook erg van tuinieren.
Maar een gesprek zat er niet in.
Zorgen waren niet te delen.
Nu weet ik dat hij autistisch was.
Twee broers van mij ook.
Grenzen heeft hij overtreden
Mijn vaderbeeld was erg verstoord.
Toen hij stierf met 62 jaar heb ik geen traan
gelaten de jaren daarna ook niet.
Het heeft lang geduurd voor ik Gods Vaderhart niet meer vergeleek met mijn vaders onreinheid.
Eens op een zondag in de kerk ontdekte ik dat mijn tegenstrijdige gedachten weg waren en ik God als Vader kon accepteren en daar ben ik heel dankbaar voor.
Hij staat altijd voor mij klaar Hij luistert altijd en heeft altijd tijd voor mij.
Hij houdt onvoorwaardelijk van mij.
Wat fijn dat er altijd Iemand is die tijd en aandacht heeft Emma.
BeantwoordenVerwijderenToch fijn dat zowel je vader als jij dat tuinieren hebben als liefhebberij.
Groet,
Hilly
Dank voor je reactie. Dat tuinieren is inderdaad fijn. En God als Vader te hebben het allerfijnst
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar hoe je aardse vader het Vaderbeeld van God kan verstoren, zo bijzonder om Zijn Vaderhart steeds meer te Leren kennen / ontdekken.
BeantwoordenVerwijderenHij is zo anders.
Gelukkig wel hè Daniëlle
BeantwoordenVerwijderen